Sekarang banyak sgt prob ktorg, bukan problem between us, tapi problem masing2. Sy dengan ayah tak sihat, nak fikir itu, nak fikir ini, banyak benda yg jadi lately nie. Mujurlah ada kawan2 yg sentiasa doakan ayah sy juga, yg sentiasa dtg jenguk ayah di rumah mahupun kat hospital K.Terengganu even kene ulang alik and it's take 1hour to reached hosp. Walaupun sy takde kat Dungun, tapi kwn2 sentiasa ada bersama sy susah senang sy.
Terima kasih pada kwn2 yg sentiasa doakan ayah sy, yg sentiasa tak jemu tanya khabar, yg sentiasa support waktu susah sy. Mana nak dpt kwn2 mcm nie? Entah dpt ganti atau tak if kawan2 yg baik nie hilang. Sy syg kawan2 sy. Alhamdulillah sy dikelilingi org2 yg baik budi.
Bff yg jauh di Sabah pun tak putus tanya khabar. Even kami jauh tapi kami still terasa dekat. Syukur sy dpt bff mcm dia. Cara kami berkawan senang jer, jangan kecik hati if benda2 yg remeh temeh. Takkan tak reply text dah nak kecik hati? Takkan lama tak jumpa nak ckp bff dah sombong? Takkan bff ada kawan lain nak ckp dia dah lupakan kita? Berapa lama pun kami tak jumpa tapi kami tak pernah kecik hati, nak touching benda remeh temeh nie utk apa? Tak perlu nak kata think positive sebab frienship kami mmg sentiasa positive :-)
No comments:
Post a Comment